VII. Widzenie świata nadprzyrodzonego jako łaska. 225. Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!”. „Nie, ojcze Abrahamie — odrzekł tamten — lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z TPO 4-6 Znaki czasu 1 ZNAKI CZASU Biblijne pochodzenie terminu: Mt 16, 1-4 „Przystąpili do Niego faryzeusze i saduceusze i wystawiając Go na próbę, prosili o ukazanie im znaku z nieba. Lecz On im odpowiedział: Wieczorem mówicie: Będzie piękna pogoda, bo niebo się czerwieni, rano zaś: Dziś burza, bo niebo się czerwieni i jest Dlaczego symbole (znaki) zła są niebezpieczne? 2010-10-25 20:58:19; Założylibyście te szatańskie buty? 2013-10-01 20:27:20; Katolicy, czy przeszkadzają wam znaki i symbole satanistyczne? 2013-02-04 18:11:34; Jakie są znaki, symbole charakteryzujące Polskę? 2012-04-13 19:47:43; Wymień znaki / symbole Metalowców! 2018-06-09 15:24:33 Znaki obecności szatana we współczesnym • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! Znaki to w zasadzie wszystko. Masz obraz wizualny. Masz znaki drogowe. Masz nawet mowę ciała. To ma znaczenie, czy twoje ramiona są zamknięte i złożone przed ciałem, czy też są otwarte na zewnątrz ciała. Obie reprezentacje w mowie ciała będą interpretowane na bardzo różne sposoby. Krzyż Nerona. „Krzyż złamany”, „Noga kurza”, „pacyfka”. Okultystyczny symbol propagowany jako amulet ruchów pacyfistycznych. Złamane w dół ramiona krzyża oznaczają upadek chrześcijaństwa. Magia jest jednym z czterech wymiarów okultyzmu, w których mamy do czynienia ze zjawiskami nadprzyrodzonymi i paranormalnymi. Znaki drogowe w Polsce i ich znaczenie, czyli co trzeba wiedzieć, aby zdać egzamin na prawo jazdy (zdjęcia, wideo) (adek) 25 marca 2019, 15:00 1. Znaczenie znaków drogowych w Polsce pixabay.com. Ich znaczenie jest podwójne: odnoszą się do zmartwychwstania Jezusa, a także do tradycji ludowych i powiązań z naturą. Jajko wielkanocne ; Symbol nierozerwalnie związany ze Świętami Wielkiejnocy. W trakcie śniadania wielkanocnego po odmówionej modlitwie jajko należy podzielić między członków rodziny, złożyć życzenia i zjeść. Osoby o pewnych znakach zodiaku zostały obdarowane wyjątkowo silną intuicją. Przeczucie podpowiada im co się wydarzy, jaką drogę w życiu obrać oraz których osób unikać. Związał się z grupą skupioną wokół pisma „Reflektor”, wyrastając z czasem na jedną z pierwszoplanowych postaci Awangardy Lubelskiej. Na łamach „Reflektora” zadebiutował opowiadaniem Opowieść o papierowej koronie (1923). To jednak twórczość poetycka zajęła w artystycznej biografii Czechowicza miejsce centralne D9WWe. W Piśmie Świętym smok to synonim węża. I jeden, i drugi symbolizuje szatana i jego potęgę (por. Ap 12). O ile na Dalekim Wschodzie kult smoka bywa łączony ze szczęściem, to dla chrześcijan ów potwór nigdy nie będzie przyjacielem. W sztuce sakralnej symbol ten pojawia się w kontekście klęski szatana wobec zmartwychwstałego Pana. Początki to czasy Konstantyna Wielkiego i jego zwycięstwa nad barbarzyńcami. Cesarz kazał wówczas sporządzić nad wejściem do pałacu swoją podobiznę ze znakiem krzyża, „niżej zaś” – jak pisze Euzebiusz z Cezarei – „w postaci smoka spadającego w przepaść owego nieprzyjaciela rodzaju ludzkiego, który za pośrednictwem bezbożnych tyranów zwalczał Kościół Boży”. Wybijano też monety z wizerunkiem węża strąconego w otchłań labarum (sztandar ze znakiem krzyża). Także wizerunki świętych z atrybutem smoka podkreślają ich zwycięstwo mocą Chrystusa nad szatanem. Dlatego bestia przebijana jest mieczem, lancą lub przepędzana znakiem tej formie przedstawia się archanioła Michała, św. Jerzego i św. Małgorzatę, dziewicę i męczennicę. Ich rzeźby, obrazy i witraże zdobią wiele świątyń diecezji gliwickiej. Hagiografia wspomina też inne dziewice smokobójczynie: Julianę, Marinę, Perpetuę, Wiktorię i Martę, siostrę Łazarza, która uciekłszy przed prześladowaniami na teren obecnej Francji, pokonała tam smoka Tarasque’a, grasującego w lesie nad Rodanem. Warte uwagi są oryginalne wizerunki inspirowane tekstem Apokalipsy. Wśród współczesnych witraży w kościele św. Jacka w Bytomiu-Rozbarku siedmiogłowy smok korzy się u stóp Niewiasty – Maryi. Zupełnym unikatem jest polichromia, odkryta w 2015 r. w kościele św. Jerzego w Gliwicach-Ostropie, z wielogłową bestią wiozącą na grzbiecie Wielką Nierządnicę – wszetecznicę wciela się też w detal i ornamenty. Sztuka romańska stosowała często ten motyw w dekoracji kapiteli kolumn, baz świeczników, upiększaniu inicjałów. Wymowa jest wciąż ta sama: klęska diabła. W czasach gotyku we Francji bestia zadomowiła się na szczytach kościołów w formie rzygaczy (ozdobne zakończenie rynny). Znaczenie grup smoczych usadowionych wokół dachu było nieco inne. Ostrzegały przed złem, zawsze czającym się w pobliżu dobra, ale jednocześnie przed złem chroniły. Wierzono bowiem, że demony uciekają na widok swego obrazu. Na szczęście poranek Zmartwychwstania zmienił status smoka raz na zawsze. Choć nie znikł jeszcze ze sceny historii, dzieła sztuki przypominają, że jego los został przesądzony. Autorka jest konserwatorem zabytków diecezji gliwickiej. « ‹ 1 › » oceń artykuł Anielskie liczby to podobno znaki wysyłane przez anioły. Co oznaczają konkretne anielskie liczby? Po jakie książki warto sięgnąć, by zgłębić wiedzę na ten temat? Podpowiadamy. Anielskie liczby - znaki od aniołów?Przyjmuje się, że są to liczby, przez które przemawiają do nas anioły. Wielu z nas zanim zainteresowało się tą tematyką, zauważało na pewno w swoim życiu pewne niezwykłe znaki - na przykład powtarzające się często liczby. Okazuje się, że mogą mieć one pewne specjalne przesłanie. I co ważne, możemy je wykorzystać. Wystarczy nauczyć się odpowiednio je odczytywać. Sekwencje numeryczne to narzędzie komunikacji aniołów z ludźmi. Mają być one dla nas pomocnymi wskazówkami. Warto więc dowiedzieć się czegoś więcej na ten treści:Anielskie liczby - co to jest?Liczby anielskie i ich znaczenieAnielskie liczby - przewodnikAnielskie liczby - książkiAnielskie liczby - co to jest?Warto na początku zaznaczyć, że teoria ta ma sporo wspólnego zarówno z ezoteryką, jak i religią. Bo z jednej strony mamy liczby, które są przecież często wykorzystywane w magii. Z drugiej, wiadomości te przesyłają nam aniołowie, prorocy, a nawet sam Bóg. Jest to więc teoria dla osób uduchowionych, które wierzą w to, że istnieje coś więcej niż tylko świat z wróżbąPojęcie to zostało rozpowszechnione dzięki Doreen Virtue, która wydała specjalny przewodnik po niezwykłych liczbach pochodzących od aniołów ("Anielskie liczby. Przewodnik"). Jej zdaniem niektóre liczby nie pojawiają się w naszym życiu przypadkowo. Mają one pewne znaczenia, które warto znać. Być może to ułatwi nam podjęcie jakieś decyzji lub zmianę nastawienia do dręczącej nas kwestii. Jak dowiadujemy się z opisu książki na portalu numeryczne są podstawowym narzędziem, poprzez które anioły kontaktują się z człowiekiem. Magia zawarta w liczbach ma niesamowitą moc interwencji w nasze życie. Z tej książki dowiesz się jakie cyfry i w jakiej kolejności są najczęściej przesyłane oraz nauczysz się poprawnie je anielskie i ich znaczenieJakie jest podstawowe znaczenie pierwszych dziesięciu cyfr? Do jakich kwestii mogą się one odnosić? Oto krótkie wyjaśnienia:0 - wiadomość od samego - potęga - zaufanie, - przesłanie od niebiańskiego mistrza. Może być to np. Jezus lub - wiadomość od - czas - sprawy - zachęta do - dostatek - twoja życiowa liczby [PRZEWODNIK]Często jednak liczby łączą się ze sobą, przez co musimy odpowiednio odczytywać ich bardziej rozbudowane znacznie. Doreen Virtue wybrała jako przykład liczbę 348. Co więc może ona oznaczać? Opierając się na znaczeniu cyfr, wyciągamy wniosek, że to wiadomość od aniołów i wniobowstąpionego mistrza, którzy mogą nam pomóc w zdobyciu dostatku. Zdaniem Doreen Virtue musimy otworzyć się więc na ich oto kilka innych znaczeń anielskich liczb: 400 - aniołowie i sam Bóg otaczają cię opieką i miłością. Masz ich wsparcie i nie musisz się obawiać o swoją - otaczają cię anioły. Masz ich wsparcie i przewodnictwo. Nie musisz się więc niczego - Możesz prosić o pomoc Boga i aniołów. To dlatego, że uczyniłeś ich centrum swojej - Anioły mogą ci pomóc w kwestiach zawodowych i finansowych. Powinieneś zaufać ich liczby - książkiPo jakie pozycje warto sięgnąć w celu zgłębienia swojej wiedzy na temat anielskich liczb? Oto lista przydatnych lektur dla osób zainteresowanych tą tematyką:Doreen Virtue "Anielskie liczby. Przewodnik"Doreen Virtue "Podręcznik anielskiej terapii"Doreen Virtue "Dziesięć anielskich przesłań"Judith Marshall "Rozmowy z aniołami"Anielskie liczby - o tym pamiętajSekwencje numeryczne to narzędzie komunikacji aniołów z ludźmi. Mają być one dla nas pomocnymi wskazówkami. O czym warto pamiętać?Teoria anielskich liczb ma sporo wspólnego zarówno z ezoteryką, jak i religią. Bo z jednej strony mamy liczby, które są przecież często wykorzystywane w magii. Z drugiej, wiadomości te przesyłają nam aniołowie, prorocy, a nawet sam to zostało rozpowszechnione dzięki Doreen Virtue, która wydała specjalny przewodnik po niezwykłych liczbach pochodzących od aniołów ("Anielskie liczby. Przewodnik").Zdaniem niektóre liczby nie pojawiają się w naszym życiu przypadkowo. Przykładowo, 0 to wiadomość od samego Boga, 3 od wniebowstąpionego mistrza, a 4 od także:Całkowite zaćmienie słońca - kiedy nastąpi? Gdzie będzie można obserwować nadchodzące zaćmienie?Dzieci indygo - kim są i jak je rozpoznać? Rozwiąż TEST, który powie, czy ta cecha dotyczy twojego dzieckaPentagram to nie tylko symbol szatana. Dowiedz się, jakie jeszcze ma funkcjeWróżby andrzejkowe dla dorosłych - najciekawsze propozycje na wieczór wróżb Home Książki Religia Znaki obecności szatana we współczesnym świecie Wydawnictwo: Exter religia 254 str. 4 godz. 14 min. Kategoria: religia Tytuł oryginału: Présence de Satan dans le monde moderne Wydawnictwo: Exter Data wydania: 1995-05-15 Data 1. wyd. pol.: 1995-05-15 Liczba stron: 254 Czas czytania 4 godz. 14 min. Język: polski ISBN: 8386029269 Tłumacz: Jarosław Irzykowski ''Najgłębszym pragnieniem diabła jest przekonanie nas o jego nieistnieniu. Traktując to znane stwierdzenie Baudelaire'a jako punkt wyjścia, Leon Cristiani dostarcza nam przekonujących dowodów, iż diabeł nie tylko istnieje, ale nadal manifestuje swoją obecność, nie mniej niż w minionych stuleciach. Z uwagi na skrupulatność, z jaką autor dokumentuje wciąż aktualne przypadki nawiedzenia i kuszenia, ksiązka ta zalicza się do najlepszych, jakie poświęcono temu zagadnieniu. Żadna z osób badających dziś sprawy opętania i egzorcyzmów nie może zlekceważyć tej fascynującej i zajmującej ksiązki'' Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Podobne książki Oceny Średnia ocen 5,7 / 10 6 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści Franciszkański znak „TAU” Geneza franciszkańskiego znaku – „TAU” (w oparciu o pracę magisterską fr. Czesława Gadacza OFMCap) EZECHIELOWE TAU Badając różne teksty Starego Testamentu i zwracając uwagę na tekst Ezechiela (9, 4), można zauważyć wiele różnych interpretacji. I tak fragment ". . .nakreśl ten znak TAW. . . " jest tłumaczony na takie sposoby: "...naznacz thau..." ; "...naznacz X . : . " ; " . . . oznacz krzyżem. . . " ; " . . . i uczyń znak . . , " . Widoczne więc są duże rozbieżności co do sposobu tłumaczenia tego tekstu. Biorą się one stąd, że dzisiejsza litera hebrajska Taw (Tau) w kwadratowym alfabecie ma swoje słowne znaczenie "znak". Okazuje się jednak, że użyta litera alfabetu u Ezechiela jest bardziej pierwotna i jest w postaci "x" lub "+". Dowodzą tego: - Listy Lachisha z ok. 590 roku, które napisane zostały w alfabecie fenicko-hebrajskim z czasu z przed wygnania, a więc z czasu, kiedy swą działalność profetyczną w Babilonii prowadził Ezechiel - bezpośrednio przed i po upadku Jerozolimy (593-571) ; - monety z okresu przed i po Chrystusie ; - wypowiedź św. Hieronima (+420), który stwierdza, iż antyczna hebrajska Tau była w kształcie krzyża . Hieronim coś wiedział o historii rozwoju starego znaku krzyża Tau do nowszego kwadratowego znaku hebrajskiego alfabetu. Da się to odczuć w jego komentarzu do Ezechiela, gdzie potwierdza słuszność późniejszego chrześcijańskiego znaczenia treści Ezechielowego Tau, jako znaku krzyża wyciśniętego na czole, wyraźnie wskazując na starą formę pisania litery współczesnej mu rabinistycznej symboliki. Potwierdza to potem św. Beda, gdy spostrzega: "Chcę abyście wiedzieli, że ponieważ u Samarytan litera Tau posiada podobieństwo do krzyża, jakkolwiek u Hebrajczyków została zmieniona. Przeto przez Tau, które rozumie się jako znak, rozpoznawani są ci, którzy noszą znak krzyża na czole i w sercu oraz przez wiarę, wierzą w mękę Chrystusa i mogą być zbawieni" . Septuaginta więc tłumaczy ten tekst opisująco, używając tylko słowa "semeion". Hieronim natomiast wyraża to dokładniej, dodając Tau, być może sugerując się Orygenesem, który to, za Akwilą Teodocjuszem stwierdza, że lepiej Taw nie tłumaczyć, a pozostawić takim jakie jest . Tak pozostawione, oryginalne Tau dotarło do chrześcijan, choć już w między czasie nabrało ono znaczenia i interpretacji semickiej i greckiej. Można tu jeszcze postawić pytanie, czy Ezechiel znał krzyżowanie jako wyrok skazujący. Otóż mógł znać, bowiem fragment Księgi Pwt 21,22n interpretowano jeszcze przed powstaniem chrześcijaństwa w odniesieniu do wykonania wyroku śmierci przez ukrzyżowanie . Trzeba jednak powiedzieć, że nie mógł Prorok utożsamiać krzyża śmiercionośnego z Tau. Nadał mu znaczenie paschalne, ale tego, że drzewo śmierci nabierze zbawiennego znaczenia nie musiał się spodziewać, podobnie jak nie spodziewali się tego nawet sami Apostołowie. GRECKIE TAU Od pierwszego tysiąclecia przed Chrystusem zaczęto używać pisma spółgłoskowo-samogłoskowego, wywodzącego się z fenickiego pisma alfabetycznego - pisma greckiego. Od niego pochodzi pismo łacińskie i cyrylica. W piśmie fenickim litera t, znajduje się na 22 miejscu, ale nie jest to ostatnia litera alfabetu jak w alfabecie hebrajskim, choć jej graficzny wygląd jest identyczny, tzn. "x" lub "+". Ta litera ma też swa wartość liczbowa 400. Natomiast grecka litera Tau, ma wygląd dużej litery T, a jej wartość liczbowa wynosi 300. Występuje ona również na 22 miejscu i też nie jest ostatnią literą alfabetu. Grecy dokonują zamiany graficznej biblijnego Tau z formy "x" na T. W konsekwencji tego przestawienia znak ten nabiera nowych wartości interpretacyjnych, chociażby nawet związanych z jej wartością liczbową, czy formą budowy. Co do formy, to składa się ona z: "kreski poziomej (cheraia), wzniesionej na kresce linii prostopadłej, pionowej (iota)" 1. Już dla pogańskich Greków Tau przywoływała obraz krzyża, jako instrument kary. Jest więc uosobieniem życia i haniebnej śmierci niewolników - symbolem grzesznego końca życia. Można na to znaleźć przykład w krótkim dziełku Lucjana z Samosaty (+200) "Procesy Liter". Jest to krótkie opowiadanie powstałe pod wpływem ewolucji mowy, gdzie litera Tau w procesie sądowym za narzucanie się ukarana jest wyrokiem jaki sama reprezentuje przez swój widzialny znak, bo - mówi Lucjan - tyrani zapożyczyli od litery Tau formę drzewa, na którym krzyżowali skazanych na śmierć. Ale poza tym drastycznym kojarzeniem litery Tau Grecy znają jeszcze inne. Otóż wzrokowo ta litera przedstawiała maszt statku z poprzeczną reją. Kreska pionowa (iota) to maszt, natomist reja to keraja, kreska pozioma. Poeta Auzoniusz (+395) z Bordeaux określił tak Tau: "Jak maszt nosi swoją reję, tak ja w ten sposób jestem Tau". Nie będzie więc dziwić rozprzestrzenianie się całej tej "żeglarskiej" egzegezy Tau. Ta egzegeza dotyka formy wizualnej litery, ale chlubi się także z niespodzianek literackich, jakie niesie ze sobą. Jest ona bogata w odwoływanie się do "Odysei", w której to widzimy Ulissesa przywiązanego do masztu statku. W tym wypadku krzyż jest utożsamiany przez żeglarzy i rybaków z "ostatnią deską ratunku", tak jak maszt w czasie sztormu. Ten temat "żeglarski" nie został zapomniany nawet kiedy grekę zastosowano na zachodzie. Raban Maur (+856) śpiewał jeszcze pochwały krzyża, wykorzystując te same obrazy. W rzędzie obrazów znanych od Minucjusza Feliksa spostrzega się tajemnicę krzyża: w przecinających się czterech kierunkach niebieskich, w locie ptaka, w postaci płynącego człowieka, w statku z jego masztem i w literze tau, spostrzega on wyraźnie wyciśnięty znak tajemnicy krzyża. Jak już wcześniej wspomniano litera Tau ma swoje znaczenie liczbowe. Jako liczba 300 może podlegać pitagorejskim spekulacjom liczbowym wskazując na magię liczbową i w ten sposób wyrażać niezwykłe, głębokie myśli. 300 jest złożone z 3 x 100, a 100 to jest 10 x 10, zaś 10 jest liczbą doskonałą. W tym jednak momencie magia literowa mogła zetknąć się z talmudycznym tłumaczeniem Tau jako końca i wypełnienia (wykonania i spełnienia) Prawa. Na tej podstawie Chromacjusz z Akwilei (+407), przyjaciel Hieronima i Rufina, pisze: "w jocie i kresce Prawa można dostrzec misterium krzyża, ponieważ litera i cecha, która ją przewyższa, tworzą obraz tego krzyża, który zapowiedziany przez prawo i Proroków nie zmieni się, nie przeminie nigdy". Tau - 300, a w tym śmierć i życie razem, koniec i wypełnienie znaku krzyża. Późno judaistyczna alegoryzacja liter dokonała się tylko na podstawie greckich zrozumiałych spekulacji liczbowych, całkiem właściwych i z tego utworzyli własny system talmudycznej gematrii. Sedno tego skomplikowanego rozumienia liter, słów Pisma Świętego tkwi w tym, że przedstawia się pewne słowa biblijne w ich greckim znaczeniu lub na odwrót, że tłumaczy się lub interpretuje biblijne dane w sensie słownym tak, aby odkryć tajemnice ukryte w znakach literowych. Można więc stwierdzić, że Tau była dla ludzi o grecko-rzymskiej kulturze znakiem: - haniebnej śmierci, - symbolem śmierci i życia, - symbolem ratunku. SEMICKIE TAU Żydzi posiadając alfabet stopniowo opracowywali odpowiednie objaśnienia dla każdej litery. Miały one wiele różnych znaczeń słownych i symbolicznych, w zależności od potrzeb. I tak w piśmie starosynajskim litera Tau od niepamiętnych czasów posiada(a znaczenie "znaku sądu" . Natomiast Talmud mówi, że Bóg stworzył świat począwszy od 22 liter, gdzie "x" była to ostatnia litera alfabetu i dlatego uważa się ją za symbol końca i symbol zamknięcia . Litera ta mogła nabrać specyficznego znaczenia dla Izraelitów już podczas niewoli egipskiej, gdzie była używana w nieco odmiennej formie; którą zwą "ankiem", krzyżem kluczowym, który w alfabecie hieroglifowym oznaczał "życie". Podobnie bowiem wyglądał klucz, za pomocą którego otwierano śluzy Nilu . Przez Egipcjan stosowany był, także jako pieczęć. W pouczeniach Amen-em-ope można wyczytać: "Nie mów: nie mam grzechu i nie wysilaj się, by szukać sporu. Grzech dotyka boga, opieczętowany jest jego palcem..." . "Można tu wspomnieć stelle Samsi-Adada V (824-810), Assurbanipala II (883-859), Salmanassara III (858-824) na których widnieją symbole krzyża" . Potwierdzeniem tego może być fakt znaczenia odrzwi domów przez Izraelitów. Był więc ten znak czytelny tak dla duchownych, jak i świeckich . Problem dotyczący tajemnicy Tau chciał rozwiązać już Orygenes. Z tego powodu przeprowadził wywiad: "kiedy wypytywaliśmy Hebrajczyków, czy na podstawie ojcowskiej tradycji mogliby podać nam informacje o literze Tau, oto co usłyszeliśmy. Jeden powiedział, że litera Tau zajmuje ostatnie miejsce wśród 22 liter w kolejności w jakiej zostały ułożone. Ostatni zatem znak przyjęty został dla oznaczenia doskonałości tych, którzy jako cnotliwi płaczą i boleją nad grzechami ludu i współczują sprzeniewierzonym. Drugi mówił, że litera Tau jest symbolem tych, którzy zachowali prawo, jako że u Hebrajczyków prawo nazywa się Torą, a ponieważ pierwszą literą tego słowa jest Tau, więc oznacza ona tych, którzy żyją według tego prawa zbawczego . Trzeci natomiast, należący do tych, którzy zawierzyli Chrystusowi twierdził, że według starej pisowni litera Tau przypomina swym kształtem krzyż i jest zapowiedzią tego znaku, który chrześcijanie kreślą na czole i który czynią wszyscy wierni, gdy przystępują do jakiejkolwiek pracy, zwłaszcza zaś zaczynając modły lub lekturę Pism Świętych" . To co stwierdził ten ostatni należący do judeochrześcijan potwierdza pismo przypisywane Barnabie. Tak przedstawiałaby się, w skróconej formie, różnorodność interpretacji litery Tau, jest ona: 1/ w piśmie starosynajskim: - znakiem sądu, - pieczęcią, - znakiem uwiarygodnienia, 2/ u (talmudystów?): - symbolem końca, -symbolem doskonałości, -znakiem zachowywania Tory. SENS ZNAKU TAU W NAWIĄZANIU DO HISTORII. Zadaniem męża w lnianych szatach były dwie czynności: "rozpoznać" i "oznaczyć" (opieczętować) (Ez 9,3-4). Rozpoznać: Oto ten człowiek wysłany przez Jahwe ze swego tronu na sąd zbawienia, ma przejść przez cale miasto Jeruzalem i rozpoznać sprawiedliwego i grzesznika, aby kara nie dotknęła jednakowo jednego jak i drugiego. Właśnie ten sens odpowiedzialności indywidualnej i zbiorowej, który stawia znak zapytania począwszy od Księgi Rodzaju przez usta Abrahama (Rdz 18,23), wyjaśnia się poprzez proroków Jeremiasza i Ezechiela w sposób szczególny. BIBLIJNA PIECZĘĆ Fakt pieczętowania jest bardzo znany tak w Biblii, jak i w życiu. Od najdawniejszych czasów używano pieczęci jako podpisu i symbolu dane j osoby (zob. Rdz 38 , 18 ) i jej władzy ( zob. Rdz 41, 42; 1 Mch 6, 15). Materia i znak (odcisk) były bardzo różne. Na ogół w Izraelu pieczęć znajdowała się w pierścieniu lub wieszano sobie ją na szyi. Nikt by się jej nie pozbył bez poważnej przyczyny (por. Jr 22,24). Jej użycie odpowiada podwójnej funkcji: zalakować, aby zamknąć tajemnicę, zaświadczyć, potwierdzić, umacniając świadectwo posiadacza. Pieczętuje się kamień, aby uczynić go nienaruszalnym (Dn 6,17), kamień przy grobie (Mt 27, 60), otchłań, gdzie wrzuca się szatana (Ap 20,3), tekst przymierza (Ne 9,38; 10,1), wyrok królewski (Est 3,10; 8,2-8; por. 1 Krl 21,8). Fakt pieczętowania zawsze wskazuje na przynależność lub posiadanie (Pwt 32,34). Zwój opieczętowany może być przeczytany jedynie przez tego, kto ma prawo otworzyć jego pieczęcie (Iz 29,11). Źródło, ogród, pomieszczenie opieczętowane wzbraniają wstępu osobie obcej (Pnp 4, 12; Dn 14, 10). Sam człowiek robi sobie tatuaże, aby uzewnętrznić swoją przynależność do bóstwa - ktoś powie: "Ja należę do Jahwe", inny będzie nosił na piersi imię Jakuba. Ktoś napisze na ręku: "należący do Jahwe i będzie nazywał się Izrael" (Iz 44,5). Nie możemy nie zacytować na tym miejscu owego pięknego tekstu, w którym Izajasz mówi o tym zwyczaju, aby wyrazić wybór i wielką miłość Boga do swego ludu: "Patrz, oto wyryłem cię na obu dłoniach" (Iz 49,16). Dzięki wielkiej wadze, jaką posiadała pieczęć w codziennym życiu, z biegiem czasu stała się ona symbolem i nabrała znaczenia teologicznego w sposób dwuwymiarowy: zalakowanie i poświadczenie, które daje początek nowemu pojęciu: "pieczętować w Duchu". Pierwszy wymiar pieczętowania znajduje się przede wszystkim w apokalipsach. Przechowuje się zapieczętowane wizje (Dn 8, 26; 12, 4. 9; Ap 10, 4), z wyjątkiem Ap 20, 10, gdzie czas jest krótki i nic nie zdoła odwrócić wydarzeń, które mają nastąpić (zob. też Iz 29,11; 8,16) . W Dn 9, 24 pieczęć nabiera innego znaczenia. Opieczętowano nieprawości i nikt ich już nie odnajdzie. Jest to jakby tajemnica sakramentalna Boga, który przebaczył. W drugim wymiarze - jako poświadczenie - znajdujemy pieczęć w przeróżnych tekstach biblijnych: Przymierze z Abrahamem pieczętuje ciało poprzez obrzezanie. Przymierze na Synaju opieczętowane jest krwią. Obecność i ucisk oblubieńca są znakiem opieczętowanej miłości (Pnp 8,6). Pieczęć może czasem stać się pamiątką. W tym celu kapłan nosi na swych szatach imiona dwunastu synów Izraela, których reprezentuje wobec Boga (Wj 28, 11. 21. 30. 36). Na koniec wymienimy te teksty, w których chodzi o pieczęć eschatologiczną, która znaczy i ochrania wybranych na sądzie czasów ostatecznych. Jest to pieczęć albo znak zwycięstwa na sądzie. Do tego rodzaju tekstów należą te, które już wyżej wymieniliśmy jako odnoszące się do wspólnego tematu: Wj 12, noc paschalna, w której krew jest pieczęcią zbawienia. Ez 9,4, w którym Tau na czole jest znakiem zbawienia. Ap 7, 2, tekst wyraźnie natchniony w oparciu o Ez 9, gdzie wszyscy naznaczeni "pieczęcią Boga żyjącego" na czole, zostają zbawieni. Fakty pieczętowania wybranych zawsze uprzedzają karę lub pojawienie się udręk apokaliptycznych. W oparciu o to, cośmy powiedzieli wyżej, wiemy, że "pieczęć Boga" oznacza Jego panowanie i jest potwierdzeniem Jego uznania i Jego protekcji. Usprawiedliwieni już nie należą do samych siebie ani do grzechu, mogą spokojnie stanąć na sądzie, gdyż zostali utwierdzeni w wierze, otrzymali z ręki Boga, poprzez swego posłańca, zapewnienie zbawienia. W Apokalipsie mamy również wzmiankę o pieczęci Bestii (Ap 14, 9; 13, 16; 16, 2; 19, 20; 20, 4). Bestia stawia pieczęć za pomocą fałszywego i nagradzającego omamienia. Bóg stawia pieczęć w pokoju i wolności wiecznego wyboru. TAU I CHRZEŚCIJAŃSKI ZNAK KRZYŻA Dużo problemów sprawia odczytanie chrześcijańskiego sensu konkretnego tekstu ze Starego Testamentu bez odwołania się do innych tekstów i bez popadnięcia w jakąś formę alegorii. Kierujemy się radą Pierre'a Grelot zwracając uwagę na obecność tajemnicy Chrystusa i na ogólną formę ukazania jej i ogłoszenia w Starym Testamencie. U Ez 9 stajemy w momencie sądu. Cała pierwsza część dzieła oddycha tym tematem: najazd najpotężniejszego wroga na Jeruzalem, który zabija i niszczy - po klęsce nastąpi smutna deportacja. Jest to tragiczna rzeczywistość, którą prorok ogłasza. Z punktu widzenia doświadczenia religijnego, rozumie się, że nie jest to tylko jakaś groźba polityczna, lecz pouczająca kara, za zatwardziałość serc w niewierności. Izraelici odeszli od swego Boga, czynili zło i niesprawiedliwość swoim bliźnim, lecz Pan historii powstaje, a Jego głos biegnie szybko poprzez wydarzenia . Kara nie miała być i nie była całkowitą zagładą. Miłosierdzie Boże pozostawia Resztę, która oczyszczona przez doświadczenie stanowi lud pokorny i biedny, Resztę, z którą po powrocie z wygnania Bóg odnawia swoje przymierze. Jeżeli pozostaje Reszta, to dlatego, iż Bóg nie zerwał swego przymierza . Antytypem "Reszty" w Nowym Testamencie jest Kościół Chrystusowy (por. Rz 11) . "Sąd posiada wspólne dramatyczne tło, usytuowane w dokładnych wymiarach. Rozumiany w ten sposób, jest czynnością stałą, która ogarnia całą ludzką historię, gdy urzeczywistnia się w jakichś konkretnych wydarzeniach, wtedy ludzkość (a nie tylko lud Boży) doświadcza tego na sobie. Z tej perspektywy wszystkie negatywne aspekty historyczne stanowią praktyczne doświadczenie tegoż sądu Bożego. Jednak ten sąd wykona się w pełni dopiero na końcu historii, w czasach ostatecznych, jako obowiązkowe preludium do eschatologicznego zbawienia" . W naszych czasach ten sąd jest ciągle aktualny. Wobec dramatycznych sytuacji, które dotykają nasz świat, naukowiec szuka wyjaśnień w nauce; socjolog w życiu ludzi i w ewolucji; historyk, bada wydarzenia i ich możliwe przyczyny... Tylko prorok i człowiek wierzący może popatrzeć dalej. To ludzki grzech stał się przyczyną tej ruiny, której tylko miłosierdzie Boże może postawić kres. Szczery powrót do Niego jest pewną drogą do odnowy. Doświadczenie (próba) nadaje sens tej mądrości, która przekracza to co bezpośrednie . Tak, jak krzyż jest dla chrześcijan symbolem sądu (co prawda nie ostatecznego i definitywnego) dokonanego przez Chrystusa nad światem, przez pokonanie zła, śmierci, tak treść Ezechielowego Tau jest równoznaczna z krzyżem Chrystusa. W ten sposób istnieje pewna linia, która ł2czy wszystkie dzieje w Historii Zbawienia jako wspólne tło, sprawiając, że jeden fakt staje się figurą drugiego. Jeżeli Ez opiera się na Wj 12, aby zredagować rozdział dziewiąty, to autor Apokalipsy, czyni to samo na podstawie Ez 9, aby napisać swój rozdział 7,4 101. "Historyczna misja proroków zapowiada historyczną misję Jezusa, która się przedłuży w Kościele... Cierpienia sprawiedliwych i posłańców Bożych ze Starego Testamentu zapowiadają mękę i krzyż Jezusa, które się przedłużą w prześladowaniu i cierpieniach chrześcijan:.. Bardziej niż o prefiguracji należałoby mówić o uprzednim uczestnictwie w Tajemnicy Chrystusa" , "Trwajcież w karności. Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi" (por. Hbr 12,7). W każdym momencie historycznego sądu, czy to w Starym Testamencie, czy to w Nowym, jest obecna w sposób globalny, Tajemnica Chrystusa. Ona jest świadkiem historii, dlatego nie chodzi tu o karę definitywną, całkowitą, ale o prośbę dla naszej poprawy . Zwracając jeszcze uwagę na postać Tajemniczego Pośrednika, ubranego w lniane szaty, który pojawia się jako wysłannik Boga, aby rozeznać, opieczętować i ratować, to możemy stwierdzić, że jest On rabinem i równocześnie kapłanem. Ma w swoim ręku pieczęć zbawienia, otrzymał władzę, by postawić pieczęć Boga na czole każdego z wiernych . Ten człowiek nosi w sobie tajemnicę. Jest jakby szkicem, który nabierze swoich kształtów w Jezusie Pośredniku Nowego Przymierza, w Jezusie posłanym z mocą przez Ojca, do którego należy sąd i zwycięstwo . Strona główna